Pap, vraagt mijn zoontje, er is steeds reclame van de Rabobank op de radio, maar wat doet de Rabobank eigenlijk?

 

Nou zeg ik; nu niet zoveel meer eigenlijk maar vroeger kon je bij de Rabobank geld sparen, dan ging je in je dorp naar het bankkantoor en bij de juffrouw achter de balie kon je je spaarpot legen. Zij zorgde er dan voor dat het geld op je rekening werd bijgeschreven. Maar dat kan nu niet meer. Verder kon je er geld lenen als je bijvoorbeeld een huis wilde kopen. Op het kantoor had je een directeur die je kende en als hij het goed vond kreeg je geld. Maar die is er niet meer. Later kreeg je een accountmanager maar die wist ook alles van je omdat hij jarenlang zowel je zakelijke als privé bankzaken regelde. Die meneer kon je gewoon opbellen en dan kwam hij bij je langs.

Je kon hem vertellen wat je van plan was en dan vond hij het goed, of niet, en de zaken werden geregeld. Maar die is er ook niet meer, of althans nu is het steeds een andere meneer. En geld lenen kun je eigenlijk ook niet meer, alleen als je zelf veel geld hebt, maar dan hoef je natuurlijk niet wat te lenen.

 

Vroeger kon je ook naar de bank bellen, en als je dan je naam zei, wist degene aan de telefoon wie je was, nu wordt je herkend aan je postcode, huisnummer en geboortedatum.

 

Ik kan me ook nog wel herinneren, toen ik mijn eerste huis kocht, dat mijn accountmanager een kopje koffie bij me kwam drinken en een paar vragen stelde over de hoogte van het bedrag dat ik nodig had en wat ik ging kopen.

Je kreeg toen direct te horen dat het oké was, en het geld voor de aankoop was snel beschikbaar. Nu moet je naar het hoofdkantoor komen, en daar stapels papieren achterlaten die dan naar verschillende deskundigen moeten om te oordelen of je klant mag zijn. Dit duurt ongeveer een half jaar.

 

Maar pap zegt mijn zoontje, dan is het huis toch al lang aan iemand anders verkocht? Ja zoon dat klopt, maar het duurt nu eenmaal zo lang, en je kunt niet vast het huis gaan kopen, want de kans is groot dat je van de bank geen geld kunt krijgen. Ook al kun je het terugbetalen.

 

Zoon, je moet het een beetje zo zien; vroeger was je klant bij de bank, en de bank was daar blij mee, want ze kunnen iets aan je verdienen en zo werd je ook behandeld. Als klant. Maar dat is nu niet meer zo; de bank vind het vervelend als je geld wilt brengen, dat kun je alleen nog als je zelf alles telt, invoert op de computer en dan 10km gaat rijden om het in een muur achter te laten, vroeger kon je op de fiets naar je dorpskantoor en ging het meisje achter de balie alles voor je tellen. De bank vindt het ook vervelend als je geld komt halen, want ze houden het liever zelf. Het is ook wel erg veel gedoe voor de bank om van alle instanties een goedkeuring te krijgen om aan jou geld te lenen.

Vroeger was het zo dat er van alles voor je werd gedaan, en dat koste dan een klein beetje geld of niets, dat kon omdat ze wel aan je verdienden door je een hypotheek of verzekeringen te verkopen. Nu wordt er niets meer voor je gedaan, maar moet je wel voor overboekingen die je zelf via internet doet betalen.

Als je geld van je eigen spaarrekening wilt gaan gebruiken, moet je hiervoor drie dagen voor de tijd een aanvraag doen, en dan moet je vrij nemen van je werk, want je mag alleen zelf komen afhalen en niet je vrouw of vader, raar hè jongen?

 

De Rabobank geeft aan ons nog wel eens het voorbeeld hoe we geld kunnen uitgeven. Zo wordt er op de veiling van de haringparty driftig meegeboden op het vaatje haring en wordt er € 50.000 aan de dorpsgemeenschap beschikbaar gesteld omdat het kantoor in het dorp gaat sluiten.

 

Maar pap, die dingen betaal je dan toch eigenlijk zelf?

 

Ja zoon...een bank met ideeën, maar wel soms vreemde.

 

Goh pap, dat is echt een raar verhaal wat je me verteld!

 

 

Ik weet niet wat u ervan denkt maar ik vind...

iPhone

 

Je moet een iPhone hebben, anders kun je in 2011 niet meer normaal functioneren.

Hoe hebben we dat toch al die jaren zonder gedaan?

Nog niet eens zo lang geleden gingen we om de hoge tafel zitten en vertelden we elkaar onze belevenissen, onze meningen en soms ontstond er een discussie over een verschil van mening. De rokers haalden hun doosje sigaretten uit de zak, en deze lag dan voor hen op tafel.

Roken is tegenwoordig uit den boze, als je geluk hebt mag het nog in de garage, anders is het buiten kou lijden. Wat er in plaats van het pakje peuken nu wel standaard op tafel komt is de iPhone. De verslaving van 2011. De eigenaren hiervan zijn standaard verslaafd aan het ding, het mag niet meer in de broekzak blijven, het is belangrijk dat het oog continu contact heeft met de iPhone en ook minstens iedere minuut het touchschermpje wordt aangeraakt. Bij ieder onderwerp wat ter tafel komt gaan de vingers weer over het schermpje en in no time is bekend wie wanneer hoe hoelaat en hoe vaak iets heeft gedaan. Van een goed gesprek komt niet veel meer terrecht, iedereen is continu afgeleid door het speeltje. Het bliept werkelijk op ieder moment omdat er een doelpunt ergens wordt gemaakt of omdat er een onzinnig nieuwtje bekend wordt.

Ik vind het zo irritant dat ik nu al enkele keren dringend heb gevraagd die dingen in de zakken te laten verdwijnen, waarop je dan enige momenten een paar stomverbaasde gezichtsuitdrukkingen te zien krijgt, en na uitleg over het waarom is iedereen het er volledig mee eens, en komt het excuus van gewoonte en onbewust.

Bent u eigenaar van een iPhone 3 of 4? Herkent u bovenstaande? Eens of oneens, laat uw reactie achter, maar probeer het ding in een van uw zakken te houden en gebruik het als het nodig is.

Want een mooi ding met veel mogelijkheden dat is het.

Mijn volgende telefoon wordt een iPhone, maar dan wel in de broekzak.

 

 

Het komt wel goed met ons...

 

Het komt wel goed met ons.

Vanaf het moment dat de eerste kinderen van "Generatie Z" over een paar jaar de arbeidsmarkt binnenstromen, zullen veel van onze problemen wegebben.

Zelfs de files, de zucht naar macht en hebzucht verdwijnen.

Tot nu toe was de wereld voor velen van ons best overzichtelijk: iedere ochtend de file inrijden om belangrijk te gaan doen op het werk en 's avonds weer naar huis, voldaan van de macht en het geld in de binnenzak.

Deze wereld gaat veranderen.

Met de komst van "Generatie Z" verdwijnt de macht van de macht, heeft geld geen waarde meer en gaan de files ook weg.

Zakelijk dienstverlener Eiffel heeft onlangs in zijn rapport een aantal trends en stellingen beschreven over de Generatie Z, geboren vanaf 1992 tot nu. Deze generatie volgt op de babyboomers en de generaties "X"en "Y" van de afgelopen decennia.

Generatie Z groeit op in de organische wereld van netwerken. Hoeveel connecties je hebt en hoeveel je communiceert, bepaalt of je in het centrum van het netwerk staat of meer aan de rand.

Iedereen praat met iedereen zonder aanzien des persoons. Dat is een totaal andere wereld dan de wereld van de hierarchie en de organogrammen van het bedrijfsleven.

Bedrijven hebben duidelijk bazen en duidelijke grenzen. een netwerk niet, deze jongeren denken niet in hierarchische bedrijfsstructuren en afgebakende grenzen.

Sterker nog, het motto 'hard werken, doen wat je baas zegt en loyaal blijven aan je bedrijf' is onbekend en boeit deze generatie niet.

Macht heeft geen macht meer, deze generatie kent geen schaarste.

'Delen"heeft sowiezo een andere betekenis gekregen. Vroeger betekende delen dat je zelf minder overhield. Maar Generatie Z is opgegroeid met het online plaatsen en beschikbaar stellen van liedjes en allerhande informatie, delen wordt dan vermeerderen.

Van iets beschikbaar stellen wordt je beter, nooit slechter.

Met de komst van Generatie Z op de arbeidsmarkt zullen de snelwegen leger worden.

Deze jongeren zullen volgens Eiffel namelijk niet verhuizen voor een baan.

Eerst zoeken ze de plek om te wonen en daarna zoeken ze een baan in de buurt, want lang forensen zal worden gezien als hopeloos ouderwets en inefficient.

Plus: waarom zou je iedere dag aanwezig zijn op de werkplek? Zij voelen nauwelijks een scheiding tussen werk en prive.

Onder 'werktijd' wordt contact gehouden met het sociale netwerk en na het werk wordt er verder gesproken over werk in de kroeg.

Zij zijn van jongs af aan gewend hun eigen tijd in te delen en aan projecten te werken wanneer het hen uitkomt, waarom ouderwets werken van negen tot vijf als je altijd en overal kunt werken?

En als je overal kunt werken kun je ook overal wonen, files, de zucht naar macht en materialisme worden hopeloos ouderwets.

Sommige problemen lossen zich vanzelf op. Kwestie van tijd.

Reactie plaatsen

Reacties

tom
13 jaar geleden

heeft Harbrinkhoeknieuws.nl nog geen app voor op de iPhone?

Maak jouw eigen website met JouwWeb